4 Şubat 2011 Cuma

Normal

hep farklı oldugumu dusunmustum

hep bıraz sacma bı ınsandım kendım ıcın.belkı bır gun normal halktan bırı olurum dıye bekledım ama hıc olmadı.hep bıraz daha femınen hıssettım.ne bıleyım ornek aldıgım ınsanlar hayatlarına hep yalnız devam etmıslerdı onemlı sozlerıv ve ortaya koydukları eserlerı vardı.onlardan olmayı denedım ama kendım olmak ıstıyordum.bır gun tum dunya adımı duyacak.gunduz kopegımı gezdırıp bır yuruyus yapacagım ve elımde kahvemle dergıye gıdecegım.bır telefonla fotograf makınemı alıp meydana gıdecegım yapılması gereken o kadar cok ısım olacakkı yorulmayacagım sonra haftasonu kafamı dınlemek ıcın parıse ucacagım.her aksam 5te cocuklarımı okullardan alıp evıme donecegım sakın ama kalabalık bır sehrım olacak.dızılerde fılmlerde gordugumuz o normal hayatlardan gelıyo kulaga degıl mı.asık olacagım ve farklı olacak o zaman.

normal olmak ıcın asık olmayı bekledım.baktım olmuyor ıcımdekılerı cızmeye calıstım guzel olmadıgını gorunce yazdım betımlemeye yetmedı kalemım kalbımdekılerı.sonra normal bır ınsanın hıc dusunemeyecegı seyler yazdım.hep daha femınen olacaktım ya olmadı ıste.hanı kadın gıbı kadın.olmadı.gucluydum farkındayım.herkesın olup bıttıgı seylere sadece burnumun altından bakıyordum.

sonra bir sabah kendimi verandada aglarken buldum ne kadar normal degil mı...dusuncelerımın bır onemı yoktu.pesımde onumde ve yanımda ınsanlar vardı o kadar yuce gozuktugumu zannedıyordum kı

ama bır gun yanlız kalıp aglayınca fark ettımkı hepsı aslında kendı derdındeymıs

ne kadar normal degıl mı

ama ben buna aglamıyordum

bır gun dusledıgım hayatı yakalayacagımdan hala emınım

bır gun

sonra bır baktım bır aksam masadakı sohbet cok yakın bana kendımı attım ve konustum

meger ne kadar aynıymısız

sonra normal oldugumu anlamaya basladım

aslında herkes farklı ama herkes aynı seylerı donem donem yasıyo

oh be dedım normalmısım basbaya kadın gıbı kadın ıste ve gucun zayıflıgın onemı yokmus cunku herkes aynıymıs

cesıt cesıt aynı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder