baslik

oysa sadece sevdim...
ben seni acı çekmek için sevdim
aşk değildi nefret değildi bildiklerim
elime bir kağıt aldım bir de kalem
sen değildin çizdiklerim...


ve bir gün adını fısıldamamaya başladı
her sonbahar düşündüklerim
ağladım çok ağladım
bir daha geri dönmeyecek
uçurtma oldu kağıdım, kalemim
ben seni çölde yağmur gibi
kör karanlıkta ayık meltem
tüm bengilim düşlerim gibi
kimseyi sevmediğim kadar
çok ama çok daha sevmiştim seni
bir daha geri dönmeyecek
çünkü ben seni, ben seni...

ben seni acı çekmek için sevdim...


mutlu etmeyecek biliyordum
hep bir zehirdi her tebessüm
çünkü sonu vardı, bitecekti biliyordum
her tatlının acısı, düşlerimin kararması..
gökkuşağının yok olması gibi sevdim
benseni acı çekmek için sevdim..
BİLİYORDUM !!


biliyordum ama
seni beklerken başladı yağmur
bir meltem durdu önümde
kuru yapraklar savruldu benzimde
belki son değildi biliyordum

gökkuşağı çıktı ardından
çok renkliydi belki
beni ağlatabilecek kadar
oysa bu ilk değildi biliyordum

aslında..
aslında senin için ilkti
senin için ağlamam
belki yalan
koskoca bi yalan
asla doğru da değildi biliyordum

bir saray gibiydi matemli
kimine göre bir bayramdı hüzünlü
ama ağlatmayacaktı kimseyi
bu kadar duygusuzdu biliyordum

biliyordum evet, ancak hiç yaşamamıştım
'aşk' değildi sanmıştım, ne yalan, ne doğru
ve şimdi birçok şey iöğrenmişim
herşeyi sadece sandığımı biliyormuşum
yeterdi
birtek
seni sevdiğimi
bilseydim...